เหล็กไฟตบ เป็นเครื่องมือที่ใช้จุดไฟในสมัยโบราณของทางภาคใต้ ทำจากไม้ เขาวัว เขาควาย หรืองาช้าง ขนาดกะทัดรัด ประกอบด้วย กระบอกรูปทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ เจาะรูกลางกระบอก ตรงยอดฝังเหล็กส่วนปลายงอคล้ายไม้แคะหู สำหรับใช้เขี่ยปุยเชื้อไฟ, ก้านเหล็กไฟตบ กลมยาว ใส่เข้ากับรูกระบอกได้พอดี ตรงปลายก้านเจาะรู สำหรับบรรจุเชื้อไฟ ปลายด้านนอกเซาะร่องเล็กรอบแกน ใช้เส้นด้ายหรือยางพันรอบแกนให้แน่น เอาขี้ผึ้งหรือไขมันวัวทาเส้นด้ายให้ลื่น เรียกว่า ซุย โคนเหล็กไฟตบมีขนาดใหญ่ ท้ายแบนสำหรับใช้มือตบ และเชื้อไฟ เรียกว่า ปุย ทำจากปุยเตาร้างตากแห้ง วิธีใช้ นำปุยเตาร้างใส่ในรูปลายแกน ใช้ฝ่ามือตบท้ายเข้าไปแล้วดึงก้านกลักออกมาอย่างเร็ว ไฟก็จะติดปุยเตาร้างขึ้นมา ก็สมารถนำเชื้อไฟมาต่อกับปลายก้านมะพร้าวที่ทาด้วยกำมะถันไว้แล้วให้ติดลามเป็นเชื้อเพลิงได้