การนำโลหะ คือ ทอง เงิน ทองแดง มาเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนกันตามน้ำหนักที่ได้มาตรฐานนั้น ได้แก่ให้เกิดความจำเป็นในการตรวจสอบและแบ่งน้ำหนักของก้อนโลหะให้ชัดเจน เพื่อที่จะกำหนด “มูลค่า” ในการแลกเปลี่ยนกับผล ผลิตอื่น ๆ และระหว่างโลหะด้วยกัน ความจำเป็นนี้เองเป็นเหตุให้เกิดการคิดค้นวิธีการชั่งน้ำหนักขึ้น วิธีการชั่งน้ำหนักชาวยุโรปเป็นผู้คิดค้นรายแรกเมื่อหลายพันปีที่ผ่านมา ซึ่งรู้จักกันในชื่อว่า “ตราชู” “ตราชั่ง” ในทางศาสนาประมุข เทวทูต ไมเคิล ถือตราชูในมือ ไว้ชั่งน้ำหนักเพราะตราชูเป็นสัญลักษณ์ของความเสมอภาค และยุติธรรม ต่อมาได้เข้ามาแพร่หลายในประเทศจีน ซึ่งเรียกว่า “ตาเต็ง” “ตาเต็ง” เป็นชื่อเครื่องชั่งน้ำหนักของจีนที่ได้คิดค้นมาเมื่อ5,000 ปีมาแล้วโดยใช้จานสำหรับวางสิ่งที่ต้องการชั่งเพียงใบเดียว แล้วใช้การเลื่อนลูกชั่งไปมาบนคานชั่งด้านตรงข้ามกับจานชั่งจนได้ดุล ทำให้สามารถชั่งสิ่งของที่มีน้ำหนักน้อยได้อย่างละเอียด เช่น เครื่องยา อัญมณี เครื่องประดับ โลหะของมีค่า และสิ่งของซื้อขาย เป็นต้น เมื่อชาวจีนได้อพยพ เข้ามาประเทศไทยได้นำเอาตาชั่งมาด้วยคำว่า “เต็ง” ในความหมายจีนหมายถึง ได้พอดี ได้สมดุล ต่อมาคนไทยได้นำมาใช้ในความหมายอื่น ๆ เช่นไม่เต็มเต็ง ตัวเต็ง เต็งจ้า เป็นต้น