วัดเสาธงกลาง เป็นวัดสังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีเนื้อที่ดินที่ตั้งวัด 52 ไร่ 2 งาน 17 ตารางวา พื้นที่ตั้งวัดในสมัยแรกเป็นเกาะ มีน้ำล้อมรอบ การคมนาคมในสมัยนั้นใช้ทางน้ำเป็นหลัก

ประมาณ พ.ศ. 2427 นายปิ้น ไม่ทราบนามสกุล เป็นคนพื้นที่บ้านเสาธง มีความศรัทธารวบรวมเงิน ซื้อที่ดินบริจาคให้สร้างวัดในครั้งนั้น ครั้นกาลต่อมา นางมุ้ย ตันประเสริฐ คนพื้นที่บ้านบางปู ได้ถวายที่ดินของท่านที่ติดกับวัดอีก 2 ไร่ 2 งาน กาลต่อมา นางเน้ย มียิ้ม คนพื้นที่บ้างบางเสาธง มีความศรัทธาได้ถวายที่ดินของท่านที่ติดกับวัดส่วนหนึ่งและขายให้วัดส่วนหนึ่ง โดยเนื้อที่ 20 ไร่ 60 ตารางวา และนายเสงี่ยม นางพัก อ่ำชิต คนพื้นที่บ้านบางเสาธง มีความศรัทธาได้ถวายที่ดินจองท่านที่ดินกับวัดอีก 9 ไร่ 1 งาน 18 ตารางวา และบุตรสาวของท่านอีก 2 คนได้ถวายที่ดินที่ติดกับวัดอีก นางสาวละเอียด อ่ำชิต ถวายที่ดินอีก 3 งาน 10 ตารางวา และอาจารย์สุวรรณ นางสมหมาย (อ่ำชิต) ด้วงสุข ถวายที่ดินที่ติดกับวัดอีก 1 ไร่

ในสมัยที่สร้างวัดขึ้นใหม่ ประชาชนโดยทั่วไปในครั้งนั้นนิยมเรียกว่า “วัดราษฎร์สโมสร” ต่อมาก็มีการก่อสร้างบูรณะปฏิสังขรวัดอยู่เนืองๆ นามของวัดก็เปลี่ยนเป็น “วัดคลองเสาธง” ตามสถานที่ตั้งของวัด ต่อมาก็มีชื่อใหม่ว่า “วัดเสาธงกลาง”

วัดเสาธงกลางได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2437

ด้านการศึกษาทางวัดได้เปิดการสอนพระปริยัติธรรมตั้งแต่ปี พ.ศ. 2476 เป็นต้นมา และได้เปิดสอนเด็กเล็กก่อนเกณฑ์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2517 นอกจากนั้นยังให้ทางราชการสร้างรงเรียนวัดเสาธงกลางขึ้นในวัด สอนระดับประถมศึกษา และมัธยมศึกษา ให้สถานที่สร้างอนามัย จัดให้มีที่อ่านหนังสือประจำหมู่บ้าน และตั้งหน่วยอบรมประจำตำบลขึ้นภายในวัด