ตามบันทึกประวัติศาสตร์ของชาวอินเดีย ระบุว่าเมื่อปี พ.ศ. 500 เมืองตะกั่วป่าเป็นเมืองท่าสำคัญของฝั่งทะเลตะวันตกทางตอนใต้ กำแพงเมืองสร้างขึ้นโดยพระยาเสนานุชิต (นุช) เจ้าเมืองตะกั่วป่า เพื่อล้อมรอบจวนที่พักและเป็นที่อยู่ของครอบครัวเจ้าเมืองและบริวาร ตามบันทึกประวัติศาสตร์ของชาวอินเดีย ระบุว่าเมื่อปี พ.ศ. 500 เมืองตะกั่วป่าเป็นเมืองท่าสำคัญของฝั่งทะเลตะวันตกทางตอนใต้ เป็นเส้นทางเดินเรือของพ่อค้าชาวอาหรับ ขนสินค้าโดยเรือผ่านเส้นทางแม่น้ำตะกั่วป่าไปยังฝั่งทะเลบริเวณอำเภอไชยา จังหวัดสุราษร์ธานีในปัจจุบัน เมืองนนี้อุดมด้วยเครื่องเทศชาวอินเดียจึงเรียกเมืองนี้ว่า "ตักโลกะ" แปลว่า กระวาน ซึ่งเป็นเครื่องเทศชนิดหนึ่ง ภายหลังเรียกเพี้ยนเป็น ตะโกลาและเนื่องจากบริเวณนี้อุดมด้วยแร่ดีบุก จึงมีการถลุงแร่ดีบุกส่งขาย ในที่สุดจึงเรียกว่า เมืองตะโกลา ว่าเมืองตะกั่วป่าจนกระทั่งปัจจุบัน กำแพงเมืองสร้างขึ้นโดยพระยาเสนานุชิต (นุช) เจ้าเมืองตะกั่วป่า เพื่อล้อมรอบจวนที่พักและเป็นที่อยู่ของครอบครัวเจ้าเมืองและบริวาร