คนโบราณล้านนาเชื่อกันว่า แต่ละหมู่บ้าน จะอยู่กันอย่างร่มเย็นเป็นสุขก็โดยมีผู้คุ้มครองดูแลรักษา เช่นเดียวกับร่างกายเสื้อผ้าที่สวมใส่ ช่วยป้องกันความร้อน ความหนาว อันตรายจากสิ่งต่างๆ ที่มารบกวน มักนิยมทำในเดือน ๘ หลังสงกรานต์

เสื้อบ้าน หมายถึง เทพารักษ์ประจำหมู่บ้าน

หอเสื้อบ้าน หมายถึง ศาลเทพารักษ์เป็นที่สิงสถิตของอาฮัก

พิธีกรรมการเลี้ยงผีเสื้อบ้านชาวบ้านทุกครัวเรือนจะนำไก่ต้มมาเซ่นสังเวยครัวเรือนละ ๑ ตัว โดยนำมารวมบริเวณหน้าหอผีเสื้อบ้านก่อน แล้วค่อยถวายเครื่องเซ่นพร้อมกัน จากนั้นชาวบ้านบางส่วนก็จะพากันกินประเพณี พิธีกรรมการเลี้ยงผีเสื้อบ้าน (เลี้ยงผีเจ้าบ้าน) ของประชาชนในตำบลป่าเมี่ยง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เป็นประเพณีที่ยึดถือปฏิบัติกันมาตั้งแต่อดีต ซึ่งจะมีการจัดพิธีกรรมในวันแรม ๙ ค่ำ เดือน ๙เหนือ(มิถุนายน) ทุกปี ตำบลป่าเมี่ยงชาวบ้านส่วนใหญ่สืบเชื้อสายมาจากคนพื้นเมือง ไทยวน และไทลื้อ (ไตลื้อ) จะมีการประกอบพิธีกรรมดังกล่าวทุกชุมชน โดยชาวบ้านเชื่อว่าผีเสื้อบ้านเป็นผีเจ้าที่หรือผีบรรพบุรุษที่คอยปกปักรักษาทุกคนในหมู่บ้าน และถ้าลูกหลานได้เดินทางไกลก็จะมีการขอพรเพื่อขอให้เดินทางปลอดภัย สุราอาหารร่วมกันและนำไก่ต้มไปประกอบอาหารกินภายในครัวเรือน เพื่อความเป็นสิริมงคลในชีวิต การเลี้ยงผีเสื้อบ้านบางหมู่บ้านจะเซ่นสังเวย ไก่ ๒ ปี หมู ๑ ปี แล้วแต่จะกำหนดกันในหมู่บ้าน ปัจจุบันประเพณีเลี้ยงผีเสื้อบ้านของตำบลป่าเมี่ยง ได้อนุรักษ์ สืบทอดจากอดีต ถึงปัจจุบัน