วังแม่ลูกอ่อน เป้นคุ้งน้ำที่แยกออกมาจากแม่น้ำเจ้าพระยา อยู่ระหว่างบริเวณหมู่ที่ ๑๒ ตำบลตลุก และ หมู่ที่ ๔ ตำบลบางหลวง ชาวบ้านมีความเชื่อว่ามีตำนานเป็นนิทานพื้นบ้านที่เล่าขานสืบต่อกัน มีเนื้อเรื่องดังนี้

เนื้อเรื่อง
..............ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดชัยนาท มีเศรษฐีคนหนึ่งชื่อบุญมี ภรรยาชื่อบุญมา ลูกสาวชื่อมารศรี มารศรีมีคนรักแล้วเป็นชาวนาคนจน ๆ ชื่อเชษฐา แต่ถูกขัดขวางจากผู้เป็นพ่อ คนทั้งสองจึงตกลงหนีตามกัน ไปปลูกกระท่อมอยู่กลางป่า มีอาชีพทำนาและเผาถ่านประทังชีวิตไปวัน ๆ จนเวลาผ่านไปหลายปี ทั้งสองมี
ลูกคนแรกชื่อจุก และกำลังตั้งท้องลูกคนที่สอง มารศรี จึงปรึกษาสามี เพื่อที่จะกลับไปหาพ่อแม่เพราะทน ความยากจนไม่ไหว จากนั้นวันรุ่งขึ้นทั้งสามคนจึงออกเดินทางทันที จนพลบค่ำจึงเข้าไปพักที่ต้นไทร มารศรี เกิดเจ็บท้องคลอด เชษฐาจึงไปหาสมุนไพร แต่ไม่ได้ระวังตัวจึงถูกงูพิษฉกกัดสิ้นใจตาย
ฝ่ายมารศรีเมื่อคลอดลูกแล้วก็พากันตามหาสามี จนกระทั่งไปพบศพจึงตัดใจจากไปอย่างอาลัย อาวรณ์ จากนั้นได้เดินทางต่อไปจนถึงชายฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาซึ่งน้ำเชี่ยวมาก มารศรีไม่ สามารถพาลูก ข้ามไปทีเดียวได้ทั้ง ๒ คน จึงสั่งให้ลูกคนโตรออยู่ก่อน แล้วนางก็ก้าวลงน้ำพาลูกคนเล็กข้ามฝั่งไป พอถึงฝั่งก็
วางลูกน้อยลงแล้วกลับไปรับลูกคนโต แต่พอถึงกลางแม่น้ำมีเหยี่ยวใหญ่ตัวหนึ่งโฉบลูกคนเล็กของนางไป นางจึงโบกมือไล่เหยี่ยวใหญ่ ลูกคนโตคิดว่าแม่เรียกตน จึงก้าวลงไปในน้ำและจมน้ำตายทันที มารศรีร้องไห้ แทบขาดใจแล้วจึงจมน้ำตายตามลูกไป
.................ปัจจุบันบริเวณนี้ชาวบ้านเรียกกันว่า วังแม่ลูกอ่อน และได้สร้างศาลขึ้นที่หมู่ที่ ๔ ตำบลบางหลวง อำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท
คุณค่า/แนวคิด/สาระ
................นิทานเรื่องนี้ให้แนวคิดเกี่ยวกับการประพฤติตนผิดประเพณี ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ชิงสุกก่อนห่าม ผลสุดท้ายก็ทนความลำบากไม่ไหว หวังกลับไปพึ่งพ่อแม่แต่ก็ได้รับผลร้ายตอบแทนต้องเสียทั้งลูกและสามี สุดท้ายเสียทั้งชีวิตตนเอง ก็ขอให้นิทานเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์แก่ผู้หญิงทุกคน