"หม้อดิน" หรือตุ่มดินเผา "ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 ได้ให้ความหมายไว้ว่า " ภาชนะประเภทหนึ่ง ทำด้วยดินเผา" เป็นเครื่องปั้นดินเผาจากดินเหนียว ที่นำมาจากดินปั้นด้วยมือ เป็นรูปทรงต่าง ๆ นำไปตากแดดจนได้ที่ จึงนำมาเผาอีกครั้ง จะเห็นได้ว่าในแถบอิสานจะเห็นหม้อดินหรือตุ่มดินเผา เป็นภาชนะสำหรับใส่น้ำดื่มอยู่ประตูทางเข้าหน้าบ้านแต่ละหลังจะทำเป็นเพลิงมุงด้วยหญ้าคาและทำที่สำหรับวางหม้อดินหรือตุ่มน้ำไว้ด้านบนและมีกระบวยตักน้ำดื่มหรือแก้วพลาสติกวางอยู่สำหรับตักน้ำดื่มเย็น ๆ ซึ่งเป็นวิถีชีวิตของชาวอิสาน

ลักษณะของหม้อดินหรือตุ่มดินเผา :ใช้ดินเหนียวแช่น้ำเพื่อให้ดินอ่อน นำมาผสมกับดินเชื้อ ซึ่งทำมาจากดินร่วนกับแกลบที่เผาและบดละเอียด แล้วนำมาปั้นด้วยมือเป็นรูปทรงต่าง ๆ นำไปตากแดดจนได้ที่จากนั้นจึงนำมาเผาและขูดรีดเป็นลายตามที่ต้องการ จากนั้นทำฝาปิดหม้อดินหรือตุ่มน้ำจนแล้วเสร็จกระบวนการผลิต

วัสดุที่ใช้เป็นส่วนประกอบ :ดินเหนียว,ดินเชื้อ,

แหล่งที่มาของหม้อดินหรือตุ่มดินเผา :นายไพรวัลย์ ศรีม่วง บ้านเลขที่ 424 หมู่ที่ 2 บ้านหนองโก ตำบล หนองแดง อำเภอ สีชมพู จังหวัด ขอนแก่น