พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงประกาศพระราชบัญญัตินามสกุลขึ้น ณ วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2455 และประกาศใช้ ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2456

นามสกุลเป็นหลักของการสบสายต่อเนื่องกันทางบิดา ผู้ให้กำเนิด เป็นศักด์ศรีและแสดงสายสัมพันธ์ในทางร่วมสายโลหิตของบุคคล ก่อให้เกิดความเป็นหมู่คณะ ส่งเสริมความรัก ความสามัคคีระหว่างเครือญาติ และเปรียบเสมือนคุณลักษณะของบุคคลแต่ละเผ่าพันธุ์ ส่วนมากมักสร้างแนวจูงใจผู้เป็นเจ้าของนามสกุล ตลอดจนเครือญาติในสกุล ให้สำนึกในความดี ความชั่ว ให้เกิดความนิยมในอันที่จะดำเนินชีวิต เจริญรอยตามวิชาชีพและความมีชื่อเสียง อันเป็นที่มาแหล่งมงคลนามของบรรพบุรุษผู้ต้นตระกูล เมื่อพระราชบัญญัติขนานนามสกุลได้ประกาศใช้แล้ว ประชาชนไทย ต่างก็คิดหานามสกุลของตน บ้างขอพระราชทานนามสกุล บ้างก็ช่วยกันคิดตั้งขึ้นเอง บางนามสกุลได้มาจากชาติกำเนิด บางทีก็มาจากอาชีพที่ประกอบอยู่ คนโคกสลุงนิยมตั้งนามสกุลตามภูมิลำเนาที่เกิดหรือที่อยู่อาศัย โดยใช้ชื่อตำบลเป็นส่วนท้าย หรือส่วนหน้านามสกุล เช่น สลุงอยู่ เกิดสลุง เดิมสลุง เป็นต้น ส่วนคำท้ายนั้นมาจากชื่อบรรพบุรุษ ปู่ย่า ตายาย หรือได้มาจากการตั้งขึ้นเอง สันนิฐานว่า ตระกูลที่นามสกุลมีคำว่า “สลุง”ต่อท้ายหรือนำหน้านามสกุลจะต้องมีบรรพบุรุษเป็นคนโคกสลุง ส่วนนามสกุลที่ไม่มีคำว่า “สุลง”นำหน้า เชื่อว่าเป็นคนจากถิ่นอื่น เข้ามาแต่งงานกับสาวโคกสลุง เข้ามาประกอบอาชีพในตำบลโคกสลุง และมาสร้างที่อยู่อาศัยในตำบลโคกสลุงเป็นเวลานาน จนกลายเป็นคนโคกสลุงในเวลาต่อมา

ตัวอย่างนามสกุลของคนโคกสลุงคือ ได้แก่ สลุงอยู่ เกิดสลุง เดิมสลุง ตั้งสลุง เจริญสลุง สีดาสลุง โตสลุง สลุงใจดี ยอดสลุง เงินสลุง แก่นสลุง เพ็งสลุง อนันต์สลุง สลุงโครพ สุขสลุง มั่นสลุง สลุงใหญ่ ใจใหญ่สลุง ชวดสลุง สำราญสลุง หนูสลุง เอื้อสลุง สลุงจันทร์ วาจาสลุง ศิริสลุง สลุงเสือ เขียวสลุง อ่อนสลุง วงษ์สลุง ขยันสลุง ศรีสลุง ลาดสลุง บึ้งสลุง อินสลุง งานสลุง ฯลฯ

นามสกุลของคนโคกสลุง ที่ไม่มีคำว่า “สลุง”ต่อท้ายหรือนำหน้าตระกูลต่อไปนี้ บรรพบุรุษเข้ามาตั้งถิ่นฐานในโคกสลุงเป็นเวลานาน ถือว่าเป็นคนโคกสลุง ได้แก่ อินเฉลี่ยว เกรียงไกร พรมมา ขุนจัตุรัส ยิ่งยง นกกาศักดิ์ แก้วมณี สุขวิวัฒน์ ธูปทอง พูลหลำ ด้วงสีแก้ว สุจรติ โมกขศักดิ์ สินธุไชย ฯลฯ