ประเพณีโข่เซี่ยยคือ ประเพณีเฉลิมฉลองเนื่องในวันเริ่มต้นศักราชใหม่ของชาวลีซู ชาวลีซูให้ความสําคัญกับประเพณีนี้มาก เพราะเชื่อว่าเป็นวันที่เริ่มต้นสำหรับชีวิตและสิ่งใหม่ ให้สิ่งเก่าๆ ที่ไม่ดีหมดไปพร้อมกับปีเก่า จึงต้องมีการเฉลิมฉลองด้วยการทำพิธีกรรม และจัดงานรื่นเริง เช่น การทำบุญศาลเจ้า และเทพเจ้าต่างๆ ของชาวลีซู การขอศีลพรจากเทพเจ้าและผู้อาวุโส การร้องเพลง การเล่นดนตรี และการเต้นรำ เป็นต้น ในประเพณีชาวลีซูจะกลับมาพร้อมหน้าช่วยกันจัดเตรียมของเซ่นไหว้บูชา อันประกอบด้วย เหล้าข้าวโพดหมักกลั่นด้วยภูมิปัญญาชาวบ้าน ข้าวปุก และหมู ๓ ชั้น การจัดเตรียมสถานที่ประกอบพิธีกรรม ทำความสะอาดศาลเจ้า และสุสานบรรพบุรุษ โดยกิจกรรมจะเริ่มจากการเตรียมงาน โดยในเย็นก่อนวันปีใหม่ ๒ วัน “มือหมือ”(ผู้นำในการประกอบพิธีกรรม) จะเป็นคนแช่ข้าวเหนียวที่จะใช้ในการทำข้าวปุ๊ก เครื่องประกอบพิธีกรรมเป็นคนแรก จากนั้นจะจุดประทัดเป็นสัญญาณให้ชาวบ้านรับรู้ว่า“มือหมือ”ได้ดำเนินการ แช่ข้าวเหนียวเรียบร้อยแล้ว ชาวบ้านครอบครัวอื่นๆจึงจะแช่ข้าวเหนียวได้ วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันสุดท้ายของปี ตามปฏิทินลีซู หรือวันสุดท้ายของเดือน “หลายี” (เดือน 12) ชาวลีซูจะตื่นมาทำ“ป่าปาเตี๊ยะ” หรือข้าวปุ๊ก เริ่มจากการนึ่งข้าวเหนียว เมื่อข้าวสุกแล้วก็จะนำข้าวเหนียวไปตำใน “ลูทูว”หรือครกกระเดื่องจนนุ่ม โรยด้วยเกลือและงาคั่วป่น ปั้นเป็นก้อนพอประมาณ ใส่ลงไปในใบตองที่เตรียมไว้ โดยทบไปตองไปมา หน้าละ 2 ก้อน จนกระทั่งใบตองหมดแผ่น จึงทำแผ่นใหม่เรื่อยๆจนหมด ช่วงเย็นต้องเตรียมต้น “โข่เซยี่ย” ส่วนมากชาวลีซูในจังหวัดแม่ฮ่องสอนใช้ต้นสนซึ่งจะเลือกเอาจากต้นที่มีลักษณะงาม ลำต้นเรียวยาว สูงประมาณ 1.5 เมตร โดยนำต้น“โข่เซยี่ย” มาปักกลางลานบริเวณบ้าน จากนั้นนำ “ป่าปาเตี๊ยะ” หรือข้าวปุ๊ก และ“ซาซือ” หรือหมูสามชั้นต้มหั่นยาวประมาณ 6 - 7 นิ้ว มาแขวนที่ต้นโข่เซี่ยย พร้อมจุดธูป 2 ดอก และจะเตรียมไข่ต้ม และฝ้ายมัดมือขนาดยาวสำหรับผูกมือได้ เท่ากับจำนวนสมาชิกในบ้าน โดยผู้อาวุโสในบ้านที่เป็นผู้ชายในบ้านจะเป็นผู้ทำพิธี“โชวฮาคูว” หรือเรียกขวัญ โดยการเอาไข่ต้มทั้งหมด และเส้นด้ายที่จะใช้มัดวางขนถ้วยที่ใส่ข้าวสุกที่วางบนผ้าอีกชั้นหนึ่ง ไปยืนเรียกขวัญที่หน้าประตูบ้านเมื่อทำพิธีเสร็จ จึงทำการผูกข้อมือสมาชิกในบ้านด้ายสายสิญจน์ และให้ไข่ต้มแก่สมาชิกคนละใบเป็นการอวยพรเป็นวันสําคัญที่จะได้เริ่มต้นสิ่งดีๆ ในชีวิต