ถ้ำระฆัง เป็นถ้ำที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มาชั่วอายุหลายร้อยปีแล้วปรากฎอยู่ บ้านวังตามน หมู่ที่ 6 ตำบลนาขุนไกร อำเภิศรีสำโรง จังหวัดสุโขทัย ขนาดถ้ำกว้างประมาณ 20 เมตร ยาวประมาณ 150 เมตร สาเหตุที่เรียกว่าถ้ำระฆังเพราะมีชาวบ้านขึ้นไปพบระฆังที่ทำด้วยทองเหลืองจำนวน 2 ใบ ภายในถ้ำและได้นำระฆังไปเก็บไว้ที่วัดสังฆาราม อำเภอบ้านด่านลานหอย 1 ใบและนำไปเก็บไว้ที่วัดบ้านซ่าน อำเภอศรีสำโรง จังหวัดสุโขทัย 1 ใบ (ปัจจุบันยังปรากฎอยู่) ถ้ำระฆังได้รับการพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2530 โดยพระครูโฆษิตบุญโญปถัมภ์ (บุญช่วยสาทโร) เจ้าอาวาสวัดถ้ำระฆังร่วมกับชาวบ้านปรับปรุงทางขึ้นไปยังถ้ำให้สะดวกกับนักท่องเที่ยวตลอดจนอำนวยความสะดวกต่างๆให้กับนักท่องเที่ยวด้วย