ชาวกะเหรี่ยงหรือ ปกากะญอ มีถิ่นฐานทางเทือกเขาทางด้านทิศตะวันตก ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำไร่ ช่วงเดือนเก้าของทุกปี ชาวกะเหรี่ยงแต่ละหมู่บ้านจะมีประเพณี ข้าวห่อกะเหรี่ยง หรือ อั้งมีถ่อง เป็นการประกอบพิธีกรรมผูกข้อมือเรียกขวัญให้ลูกหลานได้กลับมาอยู่พร้อมกันในครอบครัว ประเพณีข้าวห่อกะเหรี่ยงจัดขึ้นปีละ1 ครั้ง กำหนดการประเพณีข้าวห่อกะเหรี่ยงมีด้วยกัน 4 วัน วันแรกวันเตรียมของทำข้าวห่อประกอบพิธี ได้แก่ ข้าวเหนียว ใบผาก หรือ ใบตอง ตอกสำหรับมัด ฟืน ปี๊บใช้ต้มข้าวห่อ น้ำตาลโตนด มะพร้าวขูดใช้ทำหน้ากะฉีก ไว้จิ้มข้าวห่อ วันที่สอง วันห่อ คนในครอบครัวต้องมาช่วยกันห่อ คือ ม้วนใบผากหรือใบตองเป็นรูปกรวยแล้วกรอกข้าวเหนียว(แช่น้ำ 1 คืน)ประมาณ 1 กำมือ มัดด้วยตอกให้แน่น ข้าวห่อจะแบ่วเป็นตัวผู้ ตัวเมีย ตัวลูก และข้าวห่อจับเป็นพวงใช้สำหรับทำพิธีเรียกขวัญ ลักษณะเด่น คือ ใช้ไม้ไผ่เป็นท่อน นำมาซอยเป็นซี่ใช้สำหรับผูกข้าวเป็นพวง 1 พวงจะมี 27ห่อขึ้นไป แต่ละบ้านต้องทำอย่างน้อย 1 พวง หากบ้านไหนลูกแต่งงานไปมีครอบครัวใหม่ พ่อแม่จะทำข้าวห่อเพิ่มให้ครอบครัวนั้น วันที่สาม เรียกว่า วันต้ม นำข้าวห่อใส่ปี๊บต้มในน้ำเดือดประมาณ 3 ชั่วโมงจึงสุก ใส่กระบุงพักไว้ จากนั้นจึงทำหน้ากระฉีก เครื่องประกอบพิธีเรียกขวัญ ประกอบด้วย พวงข้าวห่อ กล้วยน้ำว้า อ้อย ยอดดาวเรือง ด้ายสีแดง และ เทียน 2 ทุ่มลูกหลานนั่งล้อมวงผู้อาวุโสเอาไม้เคาะที่หัวบันไดเรียกขวัญเป็นภาษากะเหรี่ยง ลูกหลานจะตีปี๊บและจุดประทัดให้เกิดเสียงดัง ทำประมาณ 5 นาทีแล้วนำเครื่องเซ่นไปตั้งหน้าห้องนอน เช้าวันที่สี่ ประมาณตี5 นำเครื่องเซ่นมาเรียกขวัญที่ระเบียงอีกครั้งพร้อมกับลูกหลานที่เคาะปีบให้เกิดเสียงดังเมื่อเสร็จแล้วนำเครื่องเซ่นมาไว้ที่กลางบ้านเพื่อทำพิธีเรียกขวัญผูกข้อมือด้วยด้ายแดง โดยน้ำมนต์และข้าวสุกปากหม้อ ก่อนผูกข้อมือนำด้ายแดงไปจุ่มน้ำมนต์แล้วจึงนำมาผูกข้อมือทั้งสองข้างของลูกหลาน เศษด้ายแดงที่เหลือตัดแล้วนำไปวางบนศรีษะ ส่วนคนที่เกิดเดือนเก้าเมื่อผูกข้อมือแล้วต้องผูกข้อเท้าด้วย เมื่อผูกข้อมือเสร็จแล้วนำส่วนของเครื่องเซ่นทำเป็นชิ้นเล็ก ๆ มาใส่จานวางบนมือแล้วหยิบพวงข้าวห่อมาวางบนศรีษะกล่าวอวยพรเป็นอันเสร็จพิธี จากนั้นทุกคนร่วมกันทานข้าวรวมทั้งข้าวห่อด้วย