พระครูสุตานุโยค นามเดิม ทองสุข กลีนนาค เกิด เมื่อวันศุกร์ ที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๔๐ ที่บ้านหมู่ ๒ ตำบลห้วยโรง อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี บิดา – มารดา นายอยู่ นางแจ่ม กลีนนาค ประวัติ การเล่าเรียนเมื่อครั้งปฐมวัยนั้น ได้ฝากตัวเป็นศิษย์วัดห้วยโรง อาศัยพระภิกษุเป็นผู้สอนด้วยความขยันและอดทนจนมีความรู้สามารถอ่านออกเขียนได้เป็นที่รักใคร่ของครูบาอาจารย์อายุ ๒๐ ปี ได้อุปสมบทอยู่ประมาณ หนึ่งพรรษาต้องลาสิกขาบทไปรับใช้ประเทศชาติอยู่ ๒ ปี จึงปลดประจำการและกลับมาอุปสมบทอีกครั้งหนึ่ง อุปสมบทเมื่อวันที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๖๔ ที่วัดห้วยโรง มีพระอธิการหนึ่ง วัดห้วยโรง เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์นิ่ม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์เซ่ง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับนามฉายาว่า “สุจิตโต” ประวัติความมีชื่อเสียง ได้ศึกษาพระธรรมวินัย อักขระภาษาขอม รวมถึงวิปัสสนากัมมัฎฐาน จนมีความชำนาญและเชี่ยวชาญ ทั้งยังได้รับการถ่ายทอดพุทธาคมจาก หลวงพ่อหนึ่ง วัดห้วยโรง จนหมดสิ้นกระบวนความ สามารถดูแลตนเองได้จึงออกจาริกแสวงบุญ เป็นการฝึกจิตภาวนา แสวงหาสัจจะธรรม อันเป็นหนทางการหลุดพ้น ล่วงเข้าสู่พรรษาที่ ๖ ท่านได้มาพำนักที่วัดบันไดทอง และถูกอัธยาศัยกันดีกับหลวงปู่เต็ม ซึ่งเป็นเจ้าอาวาส และขอร้องให้ท่านอยู่ดูแลสงเคราะห์คณะสงฆ์และญาติโยม จนปี พ.ศ.๒๔๗๘ หลวงปู่เต็มถึงแก่มรณภาพ และท่านได้รักษาการเจ้าอาวาส มีคหบดีท่านหนึ่งบริจาคทรัพย์สร้างโรงเรียนประชาบาลเพื่อใช้เป็นสถานศึกษาเล่าเรียน ปี พ.ศ.๒๔๗๙ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดบันไดทอง และต่อมาได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสุตานุโยค หลวงพ่อสุข มรณภาพเมื่อวันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๘ รวมสิริอายุ ๗๖ ปี พรรษา ๕๔